bütün uğraşlar boşa gitti beyler, kızlar böyledir işte. uğruna çok çabalarsın, her şey güzel gider ama bir bakmışsın arkandan iş çevrilmiş de haberin yok. bu yüzden hiçbir kıza körü körüne güvenmiyorum, tavsiyemdir siz de güvenmeyin, tecrübeye sabit konuşuyorum.

neyse beyler, 10. sınıfken 12. sınıf bi kızla çıkınca tabi bütün okul beni konuştu amk. e ayrılınca da inceden herkesin gözü bana dikildi. 9. sınıftan gelen kızlar yazıyo, rest çekiyorum, benim dönem yazıyo onlara da rest çekiyorum egolar egolar yani anlıcağınız.

bi kaç hafta böyle geçti, ben de bu dönemde daha önce internetten tanıştığım arada hal hatır sorduğum bi kızla konuşmaya başladım. adı neşe. neşeden bahsedeyim, farklı şehirlerdeydik beyler, kız çok düzgün biriydi beyler yani sosyal ortamda yansıttığı kişi profili böyleydi, kimseyle muhabbet etmeyi pek sevmeyen benden 2 yaş büyük bi kız yine. hoş bi kızdı, sarışındı, aynı zamanda mizahı da benim mizahıma çok yakındı aynı dili konuşuyo gibiydik. daha önceden sık sık msnden konuşuyoduk, şimdi feysten falan da konuşmaya başladık. kıza kanım ısındı beyler ama tek sıkıntı hep muhabbet edemiyoduk yani öğlen 10-20 mesajlık konuşuyoruz, sonra akşam 20-30 mesajlık daha konuşuyoruz falan filan. bugüne kadar konuştuğum kızla sabah akşam konuşmuşum, garipsedim doğal olarak. ama tabi konuşmayı sıklaştırıp samimiyeti arttırmayı ihmal etmedim beyler.

bi gün neşe hastaydı durum güncellemişti feysbukta, hasta olduğunu belirten bi durum. o zamanlar tabi yaptığımız her taku durum olarak atardık aq. hemen yazdım buna neyin var, dedi işte gribim vücudum kırılıyo ya her yerim ağrıyo falan.