panpalar sizce neden bizim hiç kız arkadaşımız olmuyor, neden hep yalnızız? neden profil fotoğrafımıza 100 beğeni gelmiyor. işte tüm bü soruların cevabını bi kaç cümleyle açıklamak istiyorum;

çünkü biz hiçbir zaman fotoğraf makineleri ile orada burada abuk subuk (örneğin grafitili duvarın önünde) fotoğraflar çekinip aşk içerikli sözlerle birlikte paylaşacak birisi olmadık. keko arkadaşlar toplayıp ortam yapmadık. biz hep kişinin yalnızlığına inandık. bize göre değildi işte; açık düğmeli gömlekle göğsümüzü göstererek faceye atmak veya tren raylarına yatıp pantolonlarını içine soktukları ayakkabıların dil denen kısmını çıkarıp poz vermek.

biz hiçbir zaman kızlarının fotoğrafına “oo kanka süper çıkmışın” yazan erkekler gibi abaza olup da kızları tanrıça da ilan etmedik. tamam belki abazaydık ama dışa vurmuyorduk. kızları etkilemek için gibten booktan şeyler de yapmadık. şu aq hayatında karı kız peşinde koşmaktansa düzgün bi insan olmak için çabaladık birçoğumuz.

evet panpalar; işte bu yüzden kız arkadaşımız yok, işte bu yüzden fotoğraflarımıza 100 beğeni gelmiyor, işte bu yüzden ortamlarda "popi" değiliz. işte bu yüzden hep biz eziliyoruz, eziklik duygusu içinde boğuluyoruz!