Gozleri gormez kulaklari duymaz eli ayagi tutmaz kanser atlatti bide ustune ben yanina giderim kalkar bana verecegi cayi bardagi kendi yikar hazirlar getirir fotografimi asmis yatagin karsisina her sabah benimle konustugunu anlatiyor bana benim onda onun bende yeri cok ayri bu isin ustesinden bi o gelir