olaya salça olmak istemem ama

Hikayenin belli bir kısmını okudum. O kadar güzel hikaye tadında yazmışsın ki. Bırakmaya çalışan ben bile özenerek okudum. Kızlar, ortamlar vs vs.

Öncelikle şunu belirtmek istiyorum. Neticede burası da bir sosyal medya. insanlar düşüncelerini paylaşıyor, bir diğeri yazdıklarımızı okuyor falan. Lise çağında, henüz ergenliğini tam atlatamamış insanlarda yazdıklarımızı okuyup, etkilenebilir.

Benim de bir bağımlı olarak bahsetmek istediklerim var. Hikaye kısmını (kızlarla yaşadıklarım, sözde eğlencelerim vb) bir kenara atıp gerçeklerden bahsetmek istiyorum.

2 yıldır bu bataklıktayım. Ev arkadaşlarımın bir içmeden bişey olmaz demesiyle denedim ve bağımlı oldum. Sonrasında etrafımdaki insanları da bu bataklığa çekmeye ve kendime müptezel bir sosyal çevre edinmeye başladım. Etrafımda uyuşturucu kullanmayan hiç bir insan kalmadı. Çünkü benim muhabbetim uyuşturucu kullanmayan insanları, onların muhabbeti de beni sarmıyordu. Dolayısıyla etrafımdaki kişi sayısı bir elin parmaklarını geçmeyecek kadar azaldı.

Devamında ağır depresyon yaşamaya başladım. Saçlarım dökülüyor. Yüzüm yaşlanmya başladı. 19 kilo verdim. Kendimi ayna da görmek bile istemiyorum. Kendimi o kadar değersiz, aşağılık görüyorum ki. Tek yaptığım torbacıya gitmek, uyuşturucu almak ve uyuşmak. Yani hayatımın kulübesinde yaşayan bir köpekten farkı yok. iş yerinde yaşadığım problemlerim de cabası. Çalışarak kazandığım paranın büyük bir kısmını uyuşturucuya vermek zorunda kalıyorum. Üzerime gömlek alırken para vermeye titreyen elim, torbacıda paraları sayarken hiç olmadığı kadar hızlı hareket ediyor. Kısacası uyuştucu hayatımın en önemli faktörü haline geldi. Memleketimdeki ailemi bile arayıp sormuyorum. O derece yaşamaktan uzağım.

Sonuç olarak; Allah kimseyi böyle bir sınavla imtihan etmesin. Benim gibi bağımlı olan kişilere de bir an önce bundan kurtulmayı nasip etsin. Bir kere dahi denemeyin. Uçuyorum sanarken düşüyorsunuz !

Not: içen binler de lütfen bonzai falan içmesin. Arkadaşımı kaybedecektim az kalsın.