Yanımızdan geçip arkalarda bir yere oturdu, içimden “ çok güzel kızmış allah sahibine bağışlasın dedim “ ama bir şey içimden bir ses bu kızın başına bu okuldan, belkide bu sınıftan sıkıntı yaratabileceğine dair bir şey fısıldadı. Zaman geçtikçte onu önemsemeye başlayacaktım. Ama bu sefer bir sebep, bir neden yoktu.
Şimdi gelelim ilk dönemde tanıştığım “ Fatih “ adlı Çakallarla danstaki “ Şerefsiz metin “ sıfatına çok uygun olan kardeşimize, nedense kardeş kavrdıbını ilk dönemdeki samimiyetinden bana vakit ayırmasından dolayı ona yakıştırmıştım, insanları iyi tanıma özelliğine sahiptim. Ama bu bini tanıyamadım yada başka bir çeşit travmayla bu çocuk 2. Sene zütü başı dağıttı.
Tuğba sınıfa girdiği sırada fatih bana,
+ Kanka bu nedir böyle yaa çok güzel amk insanmı bu yaa ayakları yaptı
- harbi güzel kız, noldu lan aşıkmı oldun ilk görüşte ?
+ oğlum ben iyi değilim dönüp bi daha bakıcam
- lan saçmalama daha yeni geldi kız odunluk yapma dedim tuttum bunu. Papağan gibi aynı şeyleri söylemesine dayanamadım, ve şunlar döküldü ağzımdan.
- çok istiyosan seninle tanıştırırım, ayarlama konusunda söz veremem sen becermezsin tanışmayı, eline yüzüne bulaştırırsın.