7. sınıfa gelmiştim. Yaz tatilinden sonra 7 ye başlayacaktım ortaokulun bitmesine 1 sene kalmıştı.

Yaz tailindeydim daha okul başlamamıştı, bir arkadaşımla parkta banklarda çekirdek çıtlıyorduk konu dilan, çıkaramadım aklımdan kanka dert etme boşver oğlum kızmı yok sanalar muhabbeti.
Sonra o eve kaçtı ben biraz daha kaldım, büyüdükçe tatlılık yerini yakışıklılığa bırakmıştı, çok güzel t-shirtler bulup giyiyordum, giyimim kuşamım on numaraydı, insanın erkek arkadaşları olm HardLy çok yakışıklısın lan değerini bil bin dermi ? herkes gaza getiriyordu resmen beni.

Derken mahallede oturan sadece selamlaştığım benden 4 - 5 yaş büyük 2 abla geldi, ablaydı onlar benim için, ailemden öyle görmüştüm bakmayın küçükken arsız laftan anlamaz hınzırın tekiydim, ama büyüdükçe beynim olgunlaşıyordu.

Yanıma geldiler selam deyip, oturdular çekirdek uzattım.

+ Adın neydi ?

- HardLy sizin ?

+ Melike ve hande

- Memnun oldum hafif bir gülümseme ile

+ Bizde, ee aslında uzun zamandır seni görüyoruz buralarda, çok yakışıklı bir çocuksun, büyüyünce sen varya nasıl olursun kim bilir off *

- Teşekkür ederim çevremden herkes böyle söylüyor bende sizi hep görüyordum ama yaşça benden büyüksünüz, benden büyüklerle takılıyorsunuzdur ve aynı ortamda hiç bulunmakdık, o yüzden tanışma fırsatımız olmadı diyerekte biraz samimi birşeyler söylemek istedim.

+ doğru haklısın dedi hande,

- ( içimde hala dilan. gibimdemisiniz lan.. ) neyse ben kaçayım eve, görüşürüz dedim..

o yaş aralığımı tam olarak hatırlamıyorum, 18 - 19 yaşımda falan geçmişime resmen bir sünger çektim, herşeyi unutmak istedim, nasıl becerdim bilmiyorum ama hatırladıklarım kadarıyla anlatmaya çalışıyorum.

Basketbol oynamaya merak sarmıştım futboldan sonra, o zamanlar herkes futbol oynardı mahallede, tadı başkaydı ama basketbol daha farklı geliyordu bana, beni çeken bir şey vardı anlayamadığım,

Mahallemizin aşağısında bir spor salonu yapmıştı belediye, on numara beş yıldız, bütün mahallere gençleri paso ordayız.