Saçsız kızın yanına oturup sohbet etmeye başladım. Yeşil gözlü beyaz tenli sempatik bir kızdı. Tedavi yüzünden saçlarının döküldüğünü anlattı. Ona saçlarımı verirsem iyileşip iyilesmeyecegini sordum. Gülerek hayır aptal diyip bana sarıldı. Bi titreme girdi içime uzakta annemle babamı gördüm. Ayağa kalkıp «annem çıktıben gidiyorum keloglan »diyip koşarak uzaklaştım. Arkama baktığımda ağlıyordu ne garip insanlar var. Annemin koluna girip babamın arabayı getirmesini bekledik. Arabada ne olduğunu sordum. Dün gece evdekiler yatak odasının masası üzerinde kokain unutmuş annemde sabah onu temizlerken ister istemez içine çekmiş. Etkilerinden korkup hastaneye gitmişler. Anneme iyi bir çocuk olursa eve gittiğimizde bir çizik daha alabileceğini söyledim.
Yolda annemlerden ayrılıp eylem için toplanan kalabalığın yanına koştum. Katil polis terörist devlet diye bağırıp slogan atiyorlardı. Onlara takılıp slogana eşlik ettim. ileride polis etten duvar örmüştü. Bir anda tazyikli suyla dağılmıştık. içim içime sığmıyordu tomaya koşup kafa attım. Kimse farketmedi. Yerde kanlar içinde yatarken etrafim eylemci doldu bazıları fotoğrafımı çekip polis şiddeti devam ediyor diyordu. Ayağa kalkıp koşmaya başladım. Bacak kaslarım yanmaya başlayana kadar koşup köprü altında yere çöktüm. Uyuyakalmisim uyandığımda hala aynı yerdeydim kafamdaki kan durmuştu. Ayağa kalkarken takılıp düştüm. Uzaklardan bir adam koşarak geldi. Koluma girip beni köprü altının gizli bir tarafina oturttu yanıma oturup cebinden çıkardığı mendile posetteki içkiden biraz döküp kafama tuttu. Ona canimin acidigini söyledim. Ve konuşmaya başladı.
«Bu fiziksel acıdır. Geçer elbet en fazla birkaç gün sürer peki ya ruhsal acı?? O geçiyor mu baksana bana yıllarca bekledim geçmiş mi sence? Geçmiyor oğlum geçmiyor» dedi.
Ona bir isid militanı olduğumu ve mermiye kafa attığımı söyledim. Ayrıca derdini gibeyim diyerek ayağa kalkıp yanından uzaklaştım.