Sabah uyandığımda evde kimse yoktu yatalak gibi sürünerek salona gelmeye çalıştım. Bu tecrübe yilanlara saygı duymami sağladı. Buzdolabında bir not vardı. Annem fenalasmis hastaneye kaldırmışlar. Kahvaltiyi yapıp sabah haberlerini izlerken fatih portakala küfürlü tweet atıp okumasini heyecanla bekliyordum. Hastaneye gitmek için evden çıktım. Yolda hastaneye gidecek olduğumu unutup iddaa bayine girip kağıtları rastgele doldurup masa üzerinde bırakıyordum. Kimbilir belkide bir kişiye kupon tutmasını sağlamıştımdır. Dolum yaptığım kalemi cebe atıp oradan ayrıldım. Yolda giderken gördüğüm ambulans annemi hatırlamamı sağladı.
Hastaneye girip danışma bölümündeki güzel kıza «annem iyileşecek mi doktor bey» dedim.
«ya of işim başımdan aşkın sen ne diyorsun ne doktoru danışmanım ben danışman of kro» demesiyle ıçimden vur vur dağcı komando marşının çalmaya başladı.
«sağlık çalışanına şiddete hayır diyorlar böyle saglik çalışanına döveceksin ki aklı başına gelsin »diye bağırıp masadaki bilgisayara tekme attım. Güvenlik zoruyla hastaneden dışarı atıldım. Babama mesaj atıp aşağıda olduğumu belirttim. Hastane bahçesinde gezerken beyaz tenli saçsız bir kız gördüm.