Freud'a giriyoruz şimdi. Anlamak için okumalısınız.

Bir kişi doğduğunda cinsiyetinin ne olduğu ve çevresinde cinsiyetiyle varoluş mücadelesi onun tüm geleceğinde belirleyici olacaktır.

Sen erkek olarak doğdun. Annenin karnında annenle doğrudan bir ilişki kurdun ve doğum gibi büyük bir travmadan sonra annenden "ayrılmak" zorunda bırakıldın. Peki bu ayrılık acısı nereye kanalize edilecekti? Tabi ki seni annenle ayıran kişiye: babaya. Erkeklerin hepsi ilk evrelerinde bilinçaltına babalarını kıskanır ve onlara öfke duyarlar. Tepkilerini kakasını tutarak, ağlayarak vb. gösterirken zamanla -senin tabirinle- abazalık arttıkça bu tavırlar ergence kavgalara, babayı beğenmemeye vb. dönüşür.

Bir kız sana "Ben maço erkekleri sevmem" diyorsa bu onun cinsiyetiyle geliştirdiği dünyada kendini varetme savaşını sürdürdüğü çevreyle kurduğu ilişki sonucu bastırdığı bir özelliktir ve tatmin duygusu bastırdığın yerde gerçekleşir.

Bilinçaltına yönelin, sustuğu, sessizleştiği yerleri keşfedin ve tanımlayıcı şeyleri tersten okuyun.

Taktik no 3#te artık izleyici pasif moddan aktif bir moda geçeceğiz ve ilk iletişimimizi kuracağız veya iletişimimizi farklı bir boyuta taşıyacağız.