5.-6. sınıfta sevdiğim bir kız vardı. bir de hiç sevmediğim bir çocuk (erkekti). hep tartışırdık zaten o çocukla. açıkçası beni kıskanırdı. hatta bu (anlatacağım) olay olmadan yaklaşık 2-3 hafta önce onunla kavga etmiştik. her neyse konuya dönelim.

her zaman sevdiğim bu kız ile sevmediğim çocuk tartışırlardı. sevdiğim kız, benim onu sevdiğimi anlayacak diye, hiçbir zaman bu tartışmalara dahil olup o kızı o olayların içerisinden kurtaramadım. ne bileyim çocukluk aklıydı belkide. keşke o kahpe gurur olmasaydı da, o kızı savunup, olaylardan sonra ona açılabilseydim. bunları hiçbir zaman yapamadığım için çok pişmanım ve kendimden çok utanıyorum.