Sabah birden aklıma annemi özlediğim geldi, ulan sonra düşündüm, kadına 2 senedir felan mesaj atmıyorum, dedim ulan bir mesaj atayımda gülümsesin biraz

- Günaydın annem, aklıma geldinde mesaj atayım dedim.

Sonra aradı, beni birden panik sardı, ulan ne kadar yabancılaşmışsam, patronum arıyor sanki, birşey diyemicem diye açamadım, toplantıdayım diye yalan söyledim.

Sonra bana

- Ben sizin aklınıza arada bir düşerim, ama siz benim her zaman aklımdasınız güzel oğlum diye mesaj attı, bu arada o mesajı atmak için ne kadar uğraştığını tahmin ediyorum, eskiler sonuçta pek bilmezler telefon kullanmayı, birde 4 kardeşiz biz, mesajta evlat bile ayırmıyor abi şu duyguya bakarmısınız, mesajı ben atmama rağmen, cevaba kardeşlerimide katıyor.

O kadar mutlu oldumki o an, ulan anlatamıyorum ya, iyiki yapmışım diyorum, bazen o kadar pişman oluyorki insan yapamadıklarından ötürü, bunu buraya sırf sizde yapın diye yazıyorum, sevindirin ulan annelerinizi, azcık gülsünler olum, o kadar eziyetlerimizi çektiler, hakediyolar lan valla bak, yazın olum hemen