Gece olunca her zamanki gibi yatağıma uzanıp , uyumayı beklerken aniden çığlık atmaya başladım . Annem ve babam , odamın kapısını açmaya ne kadar uğraştılarsa da yapamıyorlardı. Babam, koşup alt kattaki yangın söndürme aletini almış, kapının cdıbına geçirmiş; ama o ve yangın söndürme aleti, lastik top gibi geri fırlamış ve duvara çarpmışlar. Bir türlü içeri giremiyorlarmış. Ben ise içeriden; "Rahat bırakın beni. Sizinle hiçbir yere gelmeyeceğim." diye bağırıyormuşum. içeride neler olduğunu merak eden annem ve -babam; "Oglum neyin var? Kim sana kötülük yapıyor? Kiminle konuşuyorsun?" diye sormuşlar. Ben sonra da; "Yardım edin, kapımın altından küçük küçük adamlar giriyorlar. Benden onlarla birlikte gitmemi istiyorlar. Gitmek istemiyorum. Kurtarın beni!" diye çığlık atmışım ve bunlar benim son sözleri olmuş sonra annem dua felan halletmişiz ilk buluşum böyleydi panpalar