Sonra hiçbir şey olmamış gibi beni biraz daha gıdıkladı ve çıktık evden. Bu biraz sinirlerimi bozsada bişi dememiştim. Bu sefer öğle arası dans odasında yine aynı olay tekrarladı. Ama o kadar iyi vakit geçiriyorduk ki bu şaçma sona bişi diyemiyordum. Sürekli geziyor fotoğraf çekiliyor eğleniyorduk. Hiç unutmam 23 nisan çalışmaları vardı oraya gidiyoduk sürekli. Bi gün çalışma erken bitti bende bizimkilerle takılmayalı baya zaman olmuştu bana çok sinir olmuşlar belli onlarla olayım dedim gittik muhabbet sohbet falan akşam eve dönerken hocam aradı nerdesin falan diye bende böyle böyle dedim. Bizim eve gel çabuk dedi. Gittim çok sinirli. Sen bana neden haber vermiyosun ben seni bekledim (sanki anamsın babamsın aq ) ama o an donup kalmıştım diyecek bir şey bulamıyordum. Sonra bilgisayarına gitti bi video açtı. Bizim fotoğraflarımızdan slayt yapmış ama çok farklıydı çok güzeldi yada o an bana öyle gelmişti oturup ağlamaya başladım.