Bu zamana kadar. Ama su an univ. 3. Kez hazirlaniyorum ve ailem tek şükür sebebim. Onun disinda neye elimi attiysam paramparca oldu. Tipim yerinde kendime ozen gosteririm ama oyle ortam huursu herkesi taniyan her kizla muhabbeti olan bi adam degilim. En son 2 yil once tam anlamiyla hayatimin merkezine koydugum kisiyi kendi aptalliklarimla bezdirdim hayatimdan cikardim. O gunden beri boyleyim. Bazen artik bardak tasiyo allahim diyorum kimseye kotuluk etmem zaten safin onde gideniyim kimsenin kalbini kirmam niye hala bosluktayim niye her adim attigimda uc adim geriye gidiyorum diyorum ama iste sonrasinda yapacak bisey yok diyorum. bu dunyada hala biseyler yapmaya calisiyosam tek sebebi ailemdir. Bu dunyadaki tek emelim onlarin alnini kara cikarmamak. Tamam mutlu olmayayim diyorum ama ailemin yuzunu guldureyim diyorum yok oda olmuyo oda olmuyo. Bu dunyaya bos beles bi insan olarak gelmisim maalesef ama allaha sukur kimseye bi zararim olmuyo. Şans denen sey zaten bana ugramama yemini etmis. Iste oyle doslar icimi dokeyim bi rahatlayayim dedim hadi hayirli geceler