Hem de çok taktan bir adamım, okuyorum, taktan bir şehir ,taktan bir bölüm, taktan bir üniversite.
Hayatım insanları kırmakla geçiyor, bilerek ya da bilmeyerek. insanlarla iletişimim çok ama çok az.Geçen pgiboloji dersinde depresyon konusu işlenirken hoca belirtilerini irdeleyerek anlattı. Birkaç tane belirtisi; iştahsızlık, ilgisizlik, gündelik işleri yapmama... bende bunlar var. Depresyon tanısını kendime koymak istemedim çok bedbaht bir şey gibi geliyor gözüme. Herkes bana acıyarak bakacak gibime geliyor. Kaldı ki ben aynaya bakarken utanç duyuyorum. herhangi bir zaman kalkıp intihar etmek istiyorum. Sonra ailemi falan düşünüyorum, aslında aile işin bahanesi, zütüm yemiyor.

Napayım ben ne edeyim var mı benim durumumda olan birileri?