*
ama emrah'ın bakışları buna izin vermiyordu.
-ömer yemin olsun bi daha sormıcam, son kez soruyorum anlatıyor musun? dedi.
ben bu tehditin altından kalamayacağımı bildiğim için yalansız bir şekilde her şeyi anlattım emrah'a.
mevzunun aslında benle alakası olmadığını, çocuğun önce çarşıdaki bilardo salonunda bi mevzudan dolayı selimle takıştığını, benim orda çocuğa posta koymak için "akşam görüşürüz" dediğimi, olaydan sonra apar topar selim'in babamla almanya'ya gittiğini, gitmeden önce de selimden bu çocuğun aslında eylül'ün kardeşi olduğunu, ben çocuğun adını emre, kendisini de eylül'ün manitosu sanarken aslında eylül'ün kardeşi olduğunu, adının da ali olduğunu öğrendiğimi, ben bunu öğrendikten sonra gerçekten konuşup mevzuyu kapatmak istediğimi, ama beni konuşturmadan dövdüklerini, kısacası olan biten herşeyi anlattım Emrah'a.
-mevzunun senle alakası yoksa sana niye girişti bu binler. diyen emrahın sorduğu soru az önce korktuğum şeyin başıma geldiğini gösteriyordu.
emrah anlamamıştı.
usanmadan en baştan tane tane anlattım.
daha sakin görünen emrah
-şimdi anladım. dedi
"çok şükür" dedim içimden.
-yanlış anladıysam beni düzelt ama şimdi biz bu çocuğun ağzını yüzünü gibmeyecek miyiz yani? dedi.
-yok abi doğru anladın, çocuk eylül'ün kardeşi, öyle bir şey yaparsak eylül'ün yüzüne nasıl bakarız. dedim
haklı olduğum için sustu ama rahatlamamıştı, hala bi şeyler düşünüyordu.
-ben gideyim döveyim senden bağımsız. diye kendince mantıklı bi fikir atmıştı ortaya.
-abi olayın senle benle ilgisi yok, eylül kardeşinin dayak yediğini öğrenince üzülmeyecek mi.? üzelim mi istiyorsun kızı illa. dedim.
-çocuk iri bi şey mi? diye sordu.
-yok abi senin benim gibi. dedim
-eee dıbına koyim tak mu vardı o zaman bu kadar dayak yicek, senin elin armut mu topladı? dedi.
-tek değildi abi. dedim
-diğerlerinin adını biliyor musun. dedi
-abi bu mevzuyu kapatalım yoksa harbiden kalbini kırıcam. dedim sinirlenerek.
-iyi o zaman gibtir git züt lalerinden dayak ye dur. dedi.
az önceki sinir küpü adam şimdi çocuk gibi küsmüştü.
bi süre konuşmadı hiç, ama kalkıp gitmedi de.