Film bitince ilçede biraz yürüdük, seyyar bir gümüşçüden cüzi bir miktara iki tane sembolik yüzük aldım.

Mihriban: ne yapacaksın yüzükleri?
Ben: izmirde arkadaşlarıma hediye.

Buruk bir ifadeyle anladım dedi Mihriban. Oysa ona vereceğim için ne kadarda heyecanlıydı. Birden gözlerinde ki heyecan yerini umutsuzluğa bıraktı.

3 gün boyunca bize gelmedi, artık köyde son günüm olduğu için akşam evlerine gittim, beni görünce şaşırdı, önce sevindi sonra başını eğdi.

Annesiyle konuştum ve bizde kalması için izni aldım..

Çimenlik bir tepeye çıktık, biraz konuştuktan sonra ona yıldızların ne kadar çok olduğunu söyledim. O da kafasını yukarı kaldırıp çimlere uzandı. Hafif bir hareketle kafasını omzuna alıp bende uzandım, Öylece Yıldızları izledik.