/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 276.
    +8
    çarşının içinde buluştuk. ikimizde rahat şeyler giymiştik. ilk defa birbirimizi kot pantolonla görüyoduk. Bi tane kolyem vardı benim. Bunun çok hoşuna gidiyodu. Hala duruyo kolye. Böyle bi demir bi kartal kanatı var. Kanatın üstünde iki tane demir halka. Frodonun yüzü gibi. Ve deri kordonu. iş yerinde gömleğin düğmesini falan açtığım zaman çıkıyo zaten ortalığa. Bugünde böyle v yakalı falan giyinince gözleriyle kolyeyi işaret etmişti. Ne sandın der gibi kaşlarımla işaret ettim bende. Amk mimikleride yazmak ne kadar zormuş. neyse. Katille beraber takıldığımız bilardonun orda küçük hoş bi kafe vardı. Baya sonraları açılmıştı. Kahve yapıyolardı sadece. Büyük bi kahve dükkanı. Ama lüks bi yer olduğu için gidemiyoduk biz. Oraya gittik. Birer türk kahvesi söyledik. Sohbet muhabbet derken dedim çok teşekkür ederim zor bir zamanda yanımda oldun. Orda o desteği vermeseydin bugün buralarda olmayabilirdim ben dedim. Olur mu öyle şey kendin başardın ne başardıysan dedi. Senin için başardım dedim. Nasıl yani dedi. Kıza hiç eveleyip gevelemedim beyler olduğu gibi söyledim. Senin içindi herşey senin için başardım. Beni sevmen için benden etkilenmen için o heriflere haddini bildirdim. Gece üç saatlik uykularla , iş yerinde sabahlaya sabahlaya başarılı olmak için elimden geleni yaptım. Beni sev istedim. ilk geldiğimde altın gibi salınan saçlarından etkilendim. O kadar güzeldiler ki her bir tanesi cennetten sarkıtılmış hülyalar gibiydi bana diye konuştum da konuştum. Ben konuştukça nefes alıp verişleri hızlandı. Farkediyodum. Baya etkilenmişti. Konuşmam bitince bi şok geçirdiğinin farkına vardım. Bakıyodu boş boş. Cevap beklediğimi anlayınca. Valla ne desem bilemedim ki şimdi dedi. Kendin bilirsin dedim. Ne istersen onu de. Bu konuşmalar ve kararsızlıktan sonra pek fazla konuşmadan üstüne. Çıktık mekandan. Artık herşey mahperinin elindeydi. Bana ne cevap verecekti merak ediyodum. Eve gelip beklemeye başlamıştım. Bekleyiş iğrenç bişeydi. Hayatımda beklemek kadar hiçbişeyden nefret etmedim. Ama hayatımda nefret ettiğimden midir nedir beklemekten çok hiçbişey de yapmadım. Bekleyip görecektim bana olumlu bi cevap verecek miydi. yoksa bu mahperiyi de tamamen kaybetmemlemi sonuçlanacaktı. Gene bir risk alıp herşeyi olduğu gibi söyleyerek herşeyi mahvetmişte olabilirdim. Artık benimle eskisi gibi iştede konuşmayabilir , samimi olmaktan kaçarak her hareketime onu etkilemek için yapılmış gözüylede bakabilirdi. Belkide hepsinden ayrı bir kız olarak muhteşem bi ilişkinin kapılarını açabilirdi. Görecektim. ileriki günlerde hepimiz göreceğiz. iyi geceler sevgili panpalarım. Görüşmek üzere.
    Tümünü Göster
    ···
   tümünü göster