Masama gittim. Dosyalara falan bakiyorum lan ne yaparim nasi ederim diye. Asistan geldi. Ne oturuyosun burda ded. Dalgnligimi farketti. Sana diyorum dedi. Hi efwndim dedim. Ne oturuyosun bursa dedim dedi. Dedim ne yapiyim ki. Topla pilini pirtini muhasebeye gec dedi. Mahperinin yanina aldi beni. Birden bire boyle gozde olmam hosuna gitmiyodu haliyle. Cok yuz vermek istemiyodun ama o triplerinide gibtim onun. Amina kodumun cocugu it gibi azarliyodu ters ters konusmalari falan hosuma gitmiyodu. Uzerimdeki saskinligi attiktan sonra muhasebedekileri topladim basima. Herkes benden suphe esiyodu. Nerden geldi bu simdi der gibi. Merhaba arkadaslar diye girdim konusmaya. Dedim ben kimseye dusman yada kimsenin ustunde olan bi adam degilim. Gordugum bi yanlisliktan sonra patron boyle biseyi uygun gordu suan sizin sefiniz konumundayim. Yine gorsem yine yaparim. Ama bu benim sizden ustun oldugum anlamina gelmez. Guzel guzel isimizi yapalim isimize bakalim dedim. Mahperi falanda dinliyo tabi. Herkes hak verdi he hi diye homurdanmalarla donduler masalarina. Vende oturdum sef koltuguna. Hepsiyle bir bir tanistim. Mahperiyi zaten biliyorum. Yaninda bi abla var fisun. Orta yasli guzel ve evli bi kadin. YNinda yusuf abi ve omer abi. Hepsi benden bi kac yas buyuk. Ve bayadir burda calisan adamlarn patronun beni degil onlardan birini sef yapmasi gerekir diye dusunuyolardi icinden. Bende oyle dusunuyodum. Beni degil onlari gecirse daha iyi olurdu sonucta hic bisey bilmiyodum. Ama patron. Bana guvenmisti anlasilan veya bende gordugu sevdigi bisey vardi. Ilk seflik gunum boylece sonlandi ve ufak tefek kayitlarla ciktik gittik eve.