sonra beyler ben çok kötü hissetmeye başladım. hayatım çok taktan bir hale bürünmüştü. bu gibik benliğimin içinde kaybolmuştum. yine kimseyle konuşmamaya başladım. hiç bir arkadaşım yanımda değildi yine. zaten pek arkadaş canlısı biri değildim. hiç bir ortamda bulunmamama ve ortam merakım olmamasına rağmen sigaraya başladım. günde neredeyse bir paket içiyordum. ailem evde olmadığı zamanlar aşşağıdaki bakkaldan 5 tane 500 lük bira alıp sigarayla birlikte içiyordum. (ailem bazen köye gidiyordu) duvarlara yazı felan yazmaya başlamıştım. kavga ediyordum kısacası eskiden hayalini kurduğum her şey gerçek olmuştu. malesef. platonik bir "bad boy" olmuştum. aradan bir ay geçti ve ben günde sigarayı 1.5 2 pakede çıkardım. ciğerler gitti. o gün dedimki olum angara ferdi dedim senin şu tipine bir bak dedim. ne alakaysa. sen cılız bir insansın senin neyine serserilik dedim. o günden itibaren bıraktım sigarayı aniden. arada çok çok canım çekse bile nefsime hakim oluyordum... olmak zorundaydım. günde 2 3 saat ders çalışmaya başlamıştım. 20 30 olan notlarım 70 80 oldu.ama... hala bir yara vardı kalbimin tam ortasında. hala hoşlanıyordum ondan. ama kabullendiremiyordum kendime. çok seviyordum hem de çok. ama o bana artık yüz bile vermiyordu. sevmiyordu işte beni. bense hala her gece uyanık kalıp ona şiirler yazıyordum her gece rüyamda görüyordumonu. çok güzeldi. ama ne yapacaktım. onu benim yapabilmem için. beni sevmesi için ne yapacaktım...

beyler yarım saat bi saate dönerim o zamana kadar uplayın da az üste çıksın