"VE FiNAL BEYLER"
Önce şarkıyı açınız sonra okumaya devam ediniz...

https://www.youtube.com/watch?v=6oef7rWTVGY

Arabadan iki kişi inmişti, ben bu adamı nereden tanıyordum?.. Ya bu kadın.. Gözlerim ona Çok benziyordu..
Enteresan “insan insana benzermiş derler ya bu olsa gerek”

“Merhaba dedi”.. Kadın Buyrun nasıl yardımcı olabilirim, “biz jupiter ile görüşmek istiyoruz” dedi..kadın ihtiyat ederek…

içimden bunlar kimdi.. sorusunu çok sormuştum beyler…

Buyrun benim.. nasıl yardımcı ola bilirim sorumu tekrarladım, “oğlum nasıl diyeceğimi bilemiyorum,ama dedi “ve ağlamaya başladı..

Bu Kadın bana niye “oğlum” demişti ??

Yok ya olamazdı bunlar, birileri taşak geçiyordu benimle,bu oç babamın işiydi biliyorum..
Yada ergen huur olan kız kardeşimin işiydi…
Acı çektirmek istiyorlardı bana…

Kadın ağlamasını zorda olsa durdurdu elinin tersi ile akan göz yaşlarını sildi.

oğlum jupiter… Biz Biz… Siz Ney???

Ben senin annenim………….. ve hünkürerek ağlamaya başlamıştı, bana doğru gelip sarılmayı denedi ama benim yüzümdeki ifadeyi görünce ya cesaret edemedi, yada ne tepki vere bileceğimi bilemediği için, yerinde kala kaldı..

Sessizlik çökmüştü…
Ben dona kalmış ve kaşlarımı çatmıştım..Ne diyeceğimi neler diyeceğimi bilemiyordum beyler, sadece hatırladığım kadarı ile bayılmadan önce şu sözleri söyledim…
Neden yıllar sonra neden niye çıktın karşıma neden ?

3 günlük bir bebek olduğum zaman aklın neredeydi ? şimdiye kadar neredeydin ?

25 senedir neredeydin be kadın ???...

Gözlerimi hastane de açmıştım, başımda beni büyüten annem vardı, meleğim vardı….

biraz kafamı kaldırdığım da beni bırakıp giden kadın, oç babam, hilal huursu vardı…

uyandın mı bin ? bak anan gelmiş dedi.. hilal hadi gidelim babacığım dedi…

Sizin vicdanınızı gibiyim diyemedim..

hastane de ortalama 22 gün civarı kaldım beyler, 22 gün boyunca hiçbir şey konuşulmadı, annem her gün gelip gitmişti,başımda beklemişti, beni yıllar önce bırakıp giden kadın, yine gitmişti…

ve ben hala pgiboloji tedavisi görüyorum, ve ben tekrardan o delilerin olduğu yalnız kaldığım hastaneye gitmek istemiyorum…

Beni doğuran kadın artık yoktu hayatımda ve hiçbir zaman da olamayacaktı çünkü, o günden sonra, intihar etmiş, ölmüştü…

“Bu Kadını Hamile bırakan benim dünyaya gelmeme sebep olan kişi ise bilinmeyen kişilerce zaten 26 sene önce öldürülmüştü..”

“annemin beni istememesi , arayıp sormamasının sebebi ise, beni doğuran kadın annemi bulmuş ve benden uzak durup, ona gitmemi sağlayacaktı…

Annem babam denen oç dan boşandı..

Ve artık sadece annem ile ben değildim, annem ben eşim ve 1 tane de çocuğum olmuştu..
Artık bende baba olmuştum…

Babam denen oç yine alkole başlamış, kız kardeşim denen huur hilal ise, ne taku belli olmayan ergen tripleri atarak günlerini geçiriyor…

Ben… Ben..Ben…ise tüm bu zorluklara rağmen, annem e bakmaya, onun bir dediğini, iki etmemeye çalışıyorum…

Yaşamak denilirse yaşıyorum….

Bu hayatı ben yaşadım, “Ama kimse sormadı, Yaşamak istermisin bu hayatı”Diye..

Okuduğunuz için teşekkür ederimmm…