Boynum bükük bir şekil de evden çıktım beyler, kiraladığım eve doğru gidiyorduk eşim ile..

Eşim suskun bir vaziyette olanları izliyordu, iizlemeyip de ne yapsın Omu geçsin babamın karsisina? Oda illaki kendince bir şeyler düşünüyordu.. aama sessizdi..

eve Varmıştik beyler, ne hayallerle tuttuğum ev ilk girdiğim andan itibaren beni boguyordu..
Hiç bir şey istediğim gibi gitmedi gitmiyordu, gerçi ne zaman istediğim gibi gitmişti ki?

Beni doğuran kadın "annem demiyorum" çöp konteynerine atmış beni ölüme terk etmişti, babam desen kim? Bilmiyordum.. beni doğuran kadını da bilmiyordum gerçi...

Iste olduğum bir vakit telefonum çaldı, arayan oc babamdi..

Telefonu açtım, efendim.. dedim..
lan pic niye geç aciyorsun telefonu dedi.. hoOba. .
Noldu ? Dedim..
Bir daha benim karı mi arama giberim senin gecmisini dedi..
senin karım dediğin benim anamdı..vve ekledim yeni mi aklına düştü? Bir karın olduğu dedim..

Beyler sanki bunca derdim yetmezmiş gibi hayat beni gibtikce sıkıyordu..