Şöyle bir örnek vereyim o zaman mübârek,sen fakir bir ailede yetiştin ve sen fakirsin, gelirin belli yani, kesinlikle ve kesinlikle eminsin ki çocuğun olursa o da yokluk çekecek, arkadaşları gezip tozarken o evde oturacak, arkadaşları hamburger yerken o yemek yiyemeyecek, büyüyecek arkadaşları arabaya binecek oysa bazen otobüse binince bile bakiyesiz olacak, daha büyüyecek arkadaşları villarlarda yaşayacak o gecekondu köşelerinde,her sabah uyandığında titreyerek uyanacak..
Şimdi varlığından benim şüphe ettiğim allah, tanrı,râb her ne dersen adına.
insana ne kadar irade vermiş olursa olsun sonunda ne olacağını bilir değil mi?
Muazzam bir güç sahibidir kendisi, bilmezse olmaz çünkü.
Bu durumda,sen eğer bu çocuğu dünyaya getirirken tanrı görüşünde olsan, yani bilsen ki bu çocuk acılar çekecek, işe gidecek amirinden fırça yiyecek, ezilecek,ay sonu 900 lirayı tutuşturup eline yollayacaklar..
Sen tüm bunları bilerek bir çocuk dünyaya getirir misin?
Bu çocuk sana dönüp "bu hayatta hiçbir zaman mutlu olamadım,hep yoklukla büyüdüm, yoklukla ölüyorum, neden beni dünyaya getirdin bunları bile bile?" dese ne cevap vereceksin?
Tanrınınki de bu hesap, şayet bir tanrı varsa senin cennete mi cehenneme mi gideceğin zaten yazıldı daha dünya varolmadan,o zaman bu yaşanan neyin derdi ?
Ben de diyorum ki,eğer bir tanrı var diyorsanız,bu tanrı gaddardır, acımasızdır,yarattığına karşı içinde ne sevgi vardır ne saygı, bana yazılmış olan(allah sizi sever, merhametlidir)şeylerle gelme, bana gösterebileceğin bir şeylerle gel.
Bu konuda da küçücük bir örnek vereyim.
Yine bir çocuğun oldu, çocuğunu her gün yanına çağırıyorsun, gerçekten canını yakacak şekilde 2 tokat patlatıyorsun ve sonra "seni seviyorum oğlum" diyorsun,ya da bunu sana baban yapıyor..
Senin çocuğun sana inanır mı ? Sen babana inanır mısın?