akşamüstü gibi yola koyuldum, gibtimin yokuşunu tırmana tırmana babaanemin evine geldim. kadıncağız onunla kalıcam diye sevindi mutlu oldu hatta ağladı, biraz sohbet ettik derslerin nasıl gidiyor falan yemek ısıtmaya yeltendi açsındır deyip yiyip geldim babaanne eline sağlık zahmet etme aç değilim diyerek kalbini kırmadan kibarca reddettim. derken saat 9-10'a yaklaşıyordu artık yatma vakti yaklaşmıştı. babaanneme üst katta kalmak istediğimi söyledim hem ben geç uyurum seni rahatsız etmeyeyim tv falan izlerim diye düşünüyordum içimden de balkonda gece rahat rahat takılırım amk diye geçiriyordum ki o ince detay aklımın ucundan bile geçmemişti. üst katta dedemin odası vardı amk. o odanın kapısında sürekli asma kilit dururdu, ne zaman sorsam yine geçiştirilmiştim, ne annemin ne babamın de abimin o odaya girdiğini veya girmeye yeltendiğini daha evvel hiç görmemiştim ama dedemle ilgili olayları artık biliyordum. babaanemle beraber üst kata çıktık, yatak yorgan çarşaf falan ayarlamak için. üst katın kapısından adımımı atmamla o oda gözüme çarptı panpalar ne yapacağımı bilemedim korkudan dizlerim titremeye başlamıştı, nasıl daha önce düşünememiştim bunu dıbına koyim içten içe kendimi kemirmeye başladım. babaannem yatacak yerimi yorganımı falan ayarladı iyi geceler yavrum deyip alt katın yolunu tuttu. düşünüyordum kendi kendime gibi tuttum diye kesin korkudan altıma sıçardım lan. hemen televizyonu açtım, televizyon dediğim de televizyon demeye bin şahit ister panpalar yaşça benden büyük ilk renkli televizyonlardan dıbına koyim. kendimce plan yaptım beyaz show'u izleyerek uyuyakalacaktım ve böylece o kötü düşünceleri, öğrendiğim gerçekleri aklımdan çıkarmış olacaktım.