Pencerenin önünde bir elimde sigara bir elimde bayat bir çay milleti izleyip duruyorum herkes bi koşusturma peşinde bir şeyleri halletmeye çalısıyorlar sanki dünya onlara kalıcak, ne garip değil mi o kadar canlı içinde ölüceğini bilerek yaşayan biz insanoğlu ,özgürce yaşamak varken zoraki istekler peşinde koşup sayılı ömrünü pervasızca harcamak... Bugün yine yeni yeniden aynı şeyleri tekrarlamak niye.