konuyu anneme açtığım günün gecesi rüyalar kesildi. sabahları da artık dayak yemiş gibi yorgun uyanmıyordum. heralde izlediğim bir filmden etkilendim vs. diyerekten geçiştirip anneme durumu anlattım o da sevindi. yani en azından biz şey olmadığını bitip gittiğini zannediyorduk. uzunca bir süre rüya falan görmedim hayatım normale dönmüştü.
bi haftasonu babamla yalnız yaşayan babaanemi ziyaret etmek için odunpazarına çıkıyoruz. çıkıyoruz dediğim, eskişehir'i bilmeyen panpalar için özet geçeyim odunpazarı bayağı bi yokuştur osmanlıdan kalma eski evlerin olduğu tarihi bir mekan turistler vs. çok gelirler. neyse konumuza dönelim, pederle çıkıyoruz. 2-3 haftada bir babaanemi ziyaret etmeye geliriz. dıbına kodumun yeri sokakları dar, herkesin herkesi tanıdığı varoş bir yerdir. küçüklüğümden beri dikkat etmişimdir, oradaki konu komşu teyzeler amcalar bizi ne zaman görse birbirlerine böyle eğilip bir şeyler fısıldarlar garip garip bakarlar. bu durumu küçüklüğümden beri fark etmişimdir. hatta kendimi bildim bileli babama anneme bu insanların neden bize garip garip baktıklarını sorsam da cevap alamamış sürekli geçiştirilmişimdir. ama o gün pederle giderken insanların bu tuhaf hareketlerine dayanamayıp, ergenliğin de verdiği cesaret ile babama atarlı atarlı bu insanlar bizden ne istiyor baba kaç senedir ne zaman sorsam geçiştirdin ne istiyorlar bizden ya diye serzenişte bulundum. babam bu sefer hiç sesini çıkartmadı, geçiştiremedi, yüzü düşmüştü. az evvel güle eğlene tırmanırken babamın beti benzi atmıştı resmen. çok kısık bir sesle tamam oğlum anlatıcam ama eve gidince dedi.