Eylülun yanına gittim, zahmet edip hastaneye kadar gelmişti, durumu felan anlattım üzüldü tabi kız, daha sonra birer birer hastaneden ayrıldılar, en son eylül gitmişti.
giderken bir eksiğin var mı, yapa bilecegim bir şey varsa haber ver, demeyi de ihmal etmemişti.

Daha sonra onu da uğurladıktan sonra eniste min yanına gidip biraz teselli vermek istedim. Lakin adam yıkılmıştı, ve ablam hiç çocuk sahibi olamayacaktı, buna bir çare bulup sevindirmem lazımdı beyler anliyormusun uz?
Daha sonra yalnız bir oda bulup uzandım yatağa, daha sonra tavanı seyrederek düşünmeye başladım, bir şeyler bulmam lazımdı, ama aklıma bir gibimi gelmiyordu.
Daha sonra enistem geldi yatağın ucuna oturdu, bu sefer o bir şeyler demek istiyor ama kelimeler boğazına diziliyordu, ona baktıkça bir tuhaf oluyordum ben, daha sonra yorgun düşen enistem e gel uzan diye bildim sadece..
enistem yanıma uzana dursun, benim beynim de filler gibişiyordu resmen, bir çare bir çare diye haykiriyordum içimden. .
Daha sonra aklıma bir şey gelmişti, lakin bunu nasıl enisteme aciklayacaktim onu düşünüyordum..?

Evet beyler daha fazla düşünmeden, eniste min yapmıştım dudaklarına, onlara o çocuğu ben doğuracak belki tip ta yeni bir şey bulacaktım, bir mucize olacaktı.
Enistem de sanki yıllardır beni arzuluyormus gibi hiç de itiraz etmedi, oda karşılık verdi daha sonra cavusunu çıkardı ve benim züte sokmasi ile gözüm de şimşeklerin çakmasi bir oldu, ama dayanması zor da olsa bu çocuğu doğuracak, bunlara bir evlat verecektim, enistem ile ayni anda bosamistik, eniste m içime ben ise dışarıya bosalmisdik, aradan 3 ay geçti ve kontrol e geldik sonucu bekliyorduk...