Herşey 10 yaşında annemi kaybetmeyle başladı okul döndüğümüz zamanlar çantaları yere atar hemen sokağa çıkardık maç yapmaya yorulurduk karnımız acıkırdı herkesin annesi şalcalı ekmek domates falan benım yapcak annem yokdu babam çalısıyo hep arkadaşlarmın anneleri yapardı ağlardım ama şimdi yaşım 18 hayatı yavaş yavai kavradım :(