*
uzun zaman sonra ilk defa güne umutla başlamıştım beyler.
gözümü açar açmaz zıpladım yataktan.
saat 7:30'a geliyordu.
kahvaltı yapacak vaktim var ama sabrım yoktu.
elimi yüzümü yıkadım, üzerimi değiştim ve çıktım evden.
durağa gelmem 2 dk sürmemişti.
herkese selam verip çardağa oturdum.
hava soğuk olduğu için millet içerde oturuyordu.
sadece sigara içen 2 kişi çardaktaydı.
ben de Eylül'ü görürüm umuduyla çardaktaki yerimi aldım.
Dün perdesiz olan cama perde takılmıştı.
belli ki akşam evi yerleştirmişti Eylül.
"keşke yardımcı olabilseydim" diye geçirdim içimden.
sıkılmıştım, sağa sola bakıyordum.
bakmaz olaydım.
çakal kasa mavi BMW bi kaç araba ilerde duruyordu.
yine o huur çocuğu gelmişti.
"acaba eylül'ü mü bekliyordu" dedim kendi kendime ama,
sonra arabada kimsenin olmadığını farkettim.
belli ki yukarda eylül ün yanındaydı.
Üzülmüştüm lan beyler.
Yapacak bişey yoktu Ömer e yine esmer günler düşmüştü amk.
Durağın telefonu çaldı.
Benim sıramdı.
Rüstem abi "Ömer, sıra evler C blok" diye seslendi içerden.
Hiç bi şey demeden sanki kibarlık yapıyormuşum gibi sigara içerenlerden birine "buyur abi sen al müşteriyi" dedim.
Canına minneti amk, fırladı yerinden.
Millet ekmeğinin peşindeydi.