bindim 10 dakika sonra yanıma bir kız oturdu liseli abuk subuk giyinmiş makyaj desen kaplama boya atmış resmen bende rahatsız olmasın diye züt kadar yerde ayaklarımı topladım ellerimi kavuşturdum bekliyorum artık gideceğim yere gelmeyi bu kız bi ara kısık sesle arkadaşlarına dönüp tipe bak bu havada montla dışarı çıkmış dediğini duydum. Merside yaşıyorum şu sıralar hava inanılmaz değişik ve sıcak soğuk belli olmuyor kolayca hasta olunacak bir hava ben bu lafa karşı sustum lan bi tak diyemedim amk kalbime birşey oldu sanki nasıl kırıldı ama ben hasta olmamak için giyindim eğer hasta olursam kimse bana bakmaz önlem olarak mont giydim ki hava gerçekten soğuktu peki ya benim yerimde haftalığını alıp kendine güzel bir mont alan ve bunun mutluluğuyla dışarı çıkan biri olsaydı ya da babasını zar zor ikna edip üstünede biraz para koyup mont alıp o hevesle dışarı çıkan biri olsaydı ya da giyeceği tek düzgün soğuktan koruyan şeyin üstündeki mont olan bir insan olsaydı bu insanların kalbinin dıbına kordu o dediği laflar benim kalbimi de gibti attı diyeceğim şu biz millete laf atmazken kötü düşünmezken rahatsız olur diye gözlerimizi sözlerimizi sakınırken bu huur çocuğu ruhlular neden insanların dış görünüşlerini bu kadar kolay ağızlarına sakız yapıyorlar çok canım sıkıldı dıbınasokarım böyle dünyanın