ben sanırım senden çok hoşlanıyorum dedi bana. ben hiç beklemiyordum. açıkçası hal ve hareketleri belli etmiyor değildi ama ben yinede şaşırmıştım. birden bire bi kızın çıkıp bana senden hoşlanıyorum demesi çok tuhaftı. ben biraz şaşırmış bi ifadeyle yüzüne baktım gülümsedim. o utandı tabi bunu söyler söylemez. önüne eğdi kafasını. ben parmagımı uzattım. çenesinden tuttum basını kaldırdım. sanırım yalnız değilsin dedim. gülümsedi. uzun bi gülümsemeden sonra biraz kekeledi. ben , şey ben... dedi ben de başka bişey demesine fırsat vermeden ve diyemediğini de hissederek ona sarıldım. ona sarılmak ayrı bi güzellikti. sarılırken bile anlam veremediğim bu olaylar zincirinde o an hiçbişeyi önemsemedim. ceren hayatıma bir anda girmişti ve belkide değişmeme sebep olacaktı. bi süre sonra kendini topladı ve bi anda irkildi. devamlı birbirimize bakıp , gözlerimizden yansıyan parıltılarla gülümsüyorduk. uzun bi süre konuşmadık. bilmiyorum belkide konuşamadık. sadece ikimiz vardık. utanacak hiçbirşey yoktu. ama onun kızarıklığını izlemek beni mutlu ediyordu açıkçası. onun sarı saçlarını , beyaz tenini okşamak çok güzeldi sarıldığımız zaman. ben dedi , uzun zamandır bunu bekliyorum dedi. ama hiç ihtimal veremediğini söyledi. şuan bulunduğumuz durumda ne yapacağını bile düşünmemişti daha önce. kendisi söyledi tüm bunları. ben de "düşünsen bile düşündüğün gibi olmazdı zaten" dedim. güldük. gece uzundu. ve bizim için yeni başlamıştı.