bir gece kan ter içinde uyandım, dişlerimi sıkıyordum bu hep oluyor, artık neredeyse yürümeyi bile unutuyordum, gözlerim telaş içerisinde, yine kapkaranlık odayı seyrediyorum, kafamı bir yastığa koyuyorum, sonra tekrardan kaldırıyorum, oturuyorum, uzanıyorum, kalkıyorum, balkona çıkıyorum, derin derin nefes alıyorum, değişik bir şekilde olanlara kaptırdım kendimi, gecenin akışına bıraktığım bedeni mi bir şeyler kontrol ediyordu..

tedirgin ediyor insanı, sonuçta bilmediğin bir şeyler yaşıyorsun terapistim sıkılmıştı sanırım, devlet hastanesi ne beklersin işte, seni görmek istemiyorum der gibi bakıyordu, ve yine benim hislerime bağladılar, sen yanlış hissediyorsun doktor iyi falan ama, bu konularda emindim terapist başından atmaya çalışıyordu, dayanamayıp söyledim yaklaşık 3 senedir buraya geliyorum bana böyle davranamazsın dedim, iyi değilsin sen dedi, moralimi bozmaya çalışıyorsun dıbına koduğumun malı dedim, deli olduğumu bir kez daha düşündüler..

ben onun bu tavırlarına kızmıştım, bir süre daha yatman lazım hastanede dedi doktor, beni burda sen değil başhekim gelse tutamazsın demiştim, bunu hatırlıyorum, daha sonra doktor peşime düştü gitme falan, arkama bile bakmadan çıktım bir daha uğramadım hastaneye