+92
-2
*
fırfır Aysel'i almaya giderken hep bizim kızı düşündüm.
acayip tutulmuştum amk.
onu düşünürken yüzümde aptal bir gülümseme oluyordu.
fırfırın evine gelince kornaya bastım.
saat akşam 5 civarıydı beyler.
yarım saat bekletti amk karısı yine.
şıkır şıkır giyinmişti her zamanki gibi Aysel.
ön koltuğa oturdu.
belli ki akşam eğlencesine gidiyordu.
"hoşgeldiniz, nasılsınız" falan tarzı mesafeli konuştuğum için daha önce beni bi kaç defa çok sağlam fırçalamıştı.
Ben de o yüzden "hoşgeldin" dedim.
-selam canım, naber napıyosun. dedi
-iyidir işte aynı, bildiğin gibi. dedim.
-taksiciliği de çok iyi bilirim ya.dedi
yaptığı mal espriye ayıp olmasın diye güldüm.
Belli ki bugün milletin Ömerle taşak geçme günüydü. Neyse diyip takılmadım.
-nereye. diye sordum.
telefonunu çıkartıp mesajlar kısmındaki adresi okudu.
içine hiç girmemiştim ama Fethiye caddesinin ara sokaklarından birinde alkollü bir restoranttı.
fırfır Aysel yol boyunca bi şeyler anlattı ama hiçbirini dinlemedim beyler.
Hepsine boş boş kafa sallıyor.
Bizim kızı düşünüyordum.
Aysel'in dürtmesiyle kendime geldim.
Belli ki bi soru sormuş ben de boş boş kafa sallamıştım.
-hey sana diyorum şaşkın. dedi
-haa. dedim afallayarak.
-ayol aşık mısın nesin bi soru sorduk. dedi
-yok ya dalmışım işte, yorgunum. diye geçiştirdim.
-ee ne diyorsun o zaman geliyor musun. dedi
-nereye. dedim
-yok yok sende bi haller var. dedi biraz sinirlenerek ve tekrar etti.
-bizim şirketten birinin diyorum veda yemeği var diyorum, tek gidersem çok sıkılırım diyorum, hani bana eşlik etmez misin ki diyorum. dedi
bunları derken vitesin üstündeki elimi tutmaya çalışmasa küçük bi ihtimalle belki kıramaz evet derdim ama tırsmıştım beyler.
Mekan alkollü, niyet kötüydü.
Bir an kendimi yorganı göğsüne kadar çekmiş yatakta tek başına yatarken hayal ettim.
fırfır Aysel'in kötü amellerine alet olmak üzereydim.