Öbür gün şehrimizde pek bilinmeyen ve fazla kişinin gitmedği bir kafeye gidip handeyi çağırdım. 15 dakika sonra geldi ve başladık muhabbete. Konu konuyu açtı ve bana seda seni haketmiyor sen çok daha iyilerine layıksın gibi bazı söylemlerde bulundu ama ben hiç takmadım. Saat 7 gibi kalktık ordan hava kararmıştı. "Eve tek başıma gitmeyim beni zütürürmüsün" dedi. Elbette diyerek kabul ettim. Oturduğu mahalle itin uğursuzun çok olduğu biyerdi zaten. Neyse evlerinin bulunduğu o yarı karanlık sokağa geldik. Bugün için teşellür ederim deyip elini uzattı bende elimi uzattım ve el sıkıştık. Ama bu el sıkışması biraz uzun sürdü ellerimizi bırakmıyorduk. Sonra birden bir sessizlik oldu, o an sanki dünya durdu. Hande yavaş yavaş bana yaklaşmaya başladı beni sanki bir mıknatıs gibi çekiyordu. Dudaklarım ona doğru giderken. Düşünme yeteneğimi kaybetmiştim. Ve evet öpüştük hemde 2 dakika falan rahat hiç durmadan öpüştük. Sonra hande birden dudaklarını çekti ve yüzüme bile bakmadan dönüp gitti..