Yalnizlik bir köşeye çekilip kimse görmeden ağlamaktir hüngür hüngür... Bağıra çağira ağlarsin ama kimse duymaz seni, duyamaz.Çünkü yalnizlik annesini markette kaybetmiş çocuk gibidir. Korku üzüntü ve telaş... Kimseye güvenemezsin.Hep içine atarsin ve en sonunda duygu patlamasi yaşarsin. Olur olmaadik yerde gözlerin dolar. Kendini boş boş etrafa bakarken bulursun. Kısacası bir derin kuyuya benzer yalnizlik. Taş atmak kolaydır içine, ama bu taş dibe inecek olursa kim çıkartabilir ki...