bu sırada öpüşmüyorduk,

konuşuyordum aptalca. oturmaya başladım yavaşça ama çok zor geliyordu. dedim ben böyle olmaz aşkım ben yapamıyorum. sen gel üstüme dedim ben böyle yapamayacağım. kendine iğne saplamak gibi bir şeydi, başkası sapladığında bir sorun yok ama kendin yapamıyorsun işte kıyamıyorsun. ben yattım. bu bacaklarımı iki kenara açıp penisinin başını dayadı.

bu yavaş yavaş giriyordu ben nefes alamıyordum. nefesimi tutmuş ellerimle çarşafı sıkmış bekliyordum. bu yavaşça girdiğinde değişik bir his yaşıyordum. acı değil, ama acı gibi bağırmak istiyordum, zevk değil ama zevk gibi bitmesin istiyordum. çıkmaz bir iş’di bu his.

birazcık gitti geldi bi acı hissettim. içimden bir şey kopmuş gibiydi. kızlığımı kaybetmiştim herhalde. bağırdım ahhh diye, o andan sonra her gidiş gelişinde çarşafı sıkıp hızlı hızlı nefes alıyordum. ah ah diye bağırıyordum. o da hırslanıp hızlanıyordu. o hızlandıkça ben kaçmak istiyordum. değişik bir histi çünkü bu. ben kaçmaya çalışırken bu bir anda saldı kendini üstüme. üstüme düştü. ahhh diye bağırarak. boşalmıştı herhalde.

ama bu hiç istediğim gibi bir şey değildi. ben acı çektim tam zevk alıyor gibi olunca üstüme yıkılmıştı. beklediğim gibi değildi sevişmek. hiç mutlu olmamıştım ama onu mutlu ettiğim için içimde bir rahatlık vardı. şeyini çıkardı ebeveyn banyosuna gitti. kondomu çıkarıp geldi. ben yatakta yatıyordum öptüm bunu. seni çok seviyorum dedim ama bir anda anlamsızca ağlamaya başladım. gözümden yaş akıyordu. bu ne oldu falan dedi.
ama aslında bir şey yoktu.

böyle hayal etmemiştim duygulandım ondan ağlıyorum dedim. baktım çarşafta damla damla kanlar vardı. banyoya gittim belden aşağımı yıkadım küvete de azıcık kan döküldü. çıktım banyodan kilodumu sütyenimi elbisemi giyip çıktım. o da gitme falan diyordu senle ilgisi yok dedim gittim.

o gün gittim eve, gider gitmez uyudum. ertesi gün çok geç kalktım. annem endişelendi noldu kızım hasta mısın falan dedi. yok anne kötü hissediyorum kendimi bugün dedim. evden çıkmadım, telefonumu da kapattım. hiçbir şey yapasım gelmiyordu. bir pişmanlığım yoktu ama üstümde bir ağırlık vardı.

çocuğu hala çok seviyordum ama nedense görüşmek istemiyordum. anlam verilemeyecek bir şey bu, hani çok çalıştığınız sınavdan 10 alınca bir moral bozukluğu kaplar ya insanı. böyle bir şey yapasınız gelmez, hiçbir şeye konsantre olamazsınız, diğer derslere çalışmak bile istemezsiniz.

öyle bir durumdu bu da işte.

Çikolata yiyip durdum 2 gün boyunca.

ertesi akşam çıktım tekrar dışarıya, arkadaşlar dedi ne oldu. hiç ya soğuk almışım iyi hissetmiyordum falan. zaten 2 gün boyunca kankam dediğim kız hep bize geldi, anlattım. moral verdi anlamsız bu yaptığın falan dedi. neyse, baktım aşkım ilerde duruyor hemen kalktı ayağa yanıma geldi. ellerimi tuttu ileri gittik kalabalıktan sıyrılıp. ne oldu yanlış bir şey mi yaptık falan dedi. yok öyle değil, sadece farklı bir duygu bu ben de anlamadım falan dedim. seni çok seviyorum dedi, ben de dedim. 3-4 gün sonra normale döndüm.

yine bir şey olmamış gibi güneşleniyordum, öpüşüyordum. bu sefer ona daha da bağlanmıştım.