başıma gelen herşey için onu suçluyorum

yaklaşık 5 - 10 daikka bekledim ama ne bir mesaj geldi ne de arayan notu. iyice zıvanadan çıkmıştım artık. gözlerim kan çanağına dönmüştü. "bu iş bugün biter" dedim ve kalkıp gittim masadan.
aradım gizemi, meşgule düşürdü. bir kaç kere daha bu tekrarlandıktan sonra sinirli olmaya çalışan ağlamaklı bir sesle
"ne var" diye açtı telefonu. "nerdesin lan" dedim ağzımdan tükrükler saça saça. "deryalardayım ama gelme lütfen" derken sözünü biteremeden kapadım telefonu.
deryaların evinin önünde zile bastım bi kaç defa açmadılar kapıyı, daha sonra apartmandan biri çıkınca apartmana girdim ve ev kapısını yumruklayarak çaldım. kapı adi bir kereste kapı olduğu için çok ses çıkartıyodu. kapı arkasından gizemin hıçkıran sesini duydum.
"git burdan! açmicam kapıyı, lütfen rezil etme apartmana deryaları" dedi sesi titreyerek
"kapıyı sen mi açarsın yoksa ben kırıp da mı gireyim" dedim ve bir tane sol direk çıkardım kapıya*
kapıdan çıkan ses tüm apartmanda yankılandı, hafif bir çatlak oldu.
"tamam dur açıyorum tamam" dedi ve kapıyı açtı.