Şu an ülke olarak çektiğimiz sıkıntıların birçoğunun nedenidir aslında. Harikulade bir tarih bilgisine sahip olduğumu iddia etmiyorum. Ancak ortada olan bazı tarihi gerçekler sonucu çıkarım yapabilirim.
Öncelikle Atatütk bir askeri dehadır, bu su zütürmez bir gerçektir. Tarihteki en büyük komutanlardan da biridir. Ancak cumhuriyetin ilk yıllarında yaşanan bazı olaylar; istiklal mahkemeleri, katliamlar ve daha birçok şey... Sadece ilk yıllarda değil ismet inönüyle devam eden ve yaşanan olayların sonucu; ülkedeki terörün, kutuplaşmanın hatta şuan ki hükümetin yolsuzluklara rağmen gücünü korumasında etkilidir. Genellikle gücü elinde bulunduranlar kendilerinden öncekilerden intikam alırcasına, ötekileri görmezden gelmeye devam ediyor. Muhafazakar kesim, yine başımıza tarihte yaşananlar gelir mi (halifeliğin kaldırılmasıyla başlayan süreç , iskilipli atıf hoca olayı, ezanın türkçeleştirilmesi ve devamında yaşanan birçok durum, darbeler ya da şuan için istikar olması) nedeniyle, çalıyor ama ... açıklamalarını yapıyorlar. Neden? Çünkü korkuyorlar zamanında yaşananlar yıldırmış. Ya da terör olayları... zamanında yapılan katliamlar, ötekileştirmeler belki de şu an yaşadığımız terörün tohumudur(bunun terörü meşru kıldığını söylemiyorum asla). Aslında şeyh sait isyanı bir kürt isyanıydı. O zamanlar bu isyan daha doğru bir şekilde çözümlense şu an terör diye bir şey olmayabilirdi(ya da dersim katliamı). Ülkeye ulusal egemenlik gelmiş, ama tam anlamıyla değil. Demokrasi ve adalet tam oturamamış. Zihniyet değişimi yapılmaya çalışılmış ama tam olamamış (belki de anadolunun karakterine uymayan bir zihniyet yerleştirilmeye çalışıldı) ve sonuç olarak bu değişim tam başarıya ulaşamadı. Şu zamanlarda ise ülke olarak bir zihniyet problemi yaşıyoruz.
Şunu demek istiyorum; ülke kurulduğunda adalet ve eşitlik maalesef yerleşememiş ve hep ezilen kısıtlanan bir taraf olmuş. Bu döngü hala devam ediyor. Ülke olarak 2 adım ileri bir adım geri gidiyoruz. Bakalım bu düzen ne zaman yıkılacak?