Evet büyük an gelmişti. sınavların açıklanmasına tam 5 dakika vardı. halil abinin internet kafesinde 3. bilgisayardan durmadan sayfayı yeniliyordum. babamda beni yanlız bırakmamış yan sandalyeden heyecanını yenmek için kendi elini sıkıyordu.ve o an geldi. hemen bilgilerimi girdim ve o sayfa açıldığında internet kafe babamın sevinç çığlıklarıyla inliyodu.o an gözlerim doldu. yanlış anlamayın üniversiteyi kazandığım için değil. sabah akşam çalışıp eve ekmek getiren oğlunun kalbini birkere bile kırmayan o baba mutlu oldu diye. onun mutluluğu herşeyden önemliydi. sakarya üniversitesi elektirik elektronik bölümü kazanmışım.eve giderken annem heycanlı bi şekilde açtı kapıyı gözleri 'noldu kazanmışmı?' bakışı atıyodu. babam sevin hanım sevin artık okumuş bi oğlun olacak. annemin bana bir sarılışı varki o sarılış dünyanın yedi harikasını çiğner birinci olur öyle bir sarılış.yaz tatilini babamla birlikte çorap satarak geçirdim.ve o son gece geldi. heyecandan uyuyamıyodum. hayaller kuruyodum acaba güzel kızlar falan varmıdır.ama yok ne güzel kızı ben oraya okumaya gidiyorum.bu sözleri aklımdan geçirerek uyumaya başladım.