Bakterilerin antibiyotiklere karşı gösterdikleri dirence gelince, aslında bütün bakterilerde karşılaştıkları maddeye karşı direnç meydana gelmez. Büyük çoğunluk ölür. Buradan anlaşılan, zaten bazı bakterilerde —genetik yapılarda önceden yer alan bir program üzerine— o maddenin tesirini nötürleştirici başka bir reaksiyon iş görmektedir. Ve o tip bakterilerden üreyen koloniler hep uygulanan aynı tip antibiyotiğe karşı direnç kazanmış olurlar. Bakterilerde kromozom dışında yer alan ve çift sarmallı DNA molekülünden ibaret olan halka yapılar (plazmid) bağımsız olarak kendi kopyalarını yaparak çoğalırlar. Bu şartlarda bir plazmid, içine girdiği hücre kromozomundan bir parça yakalayıp onu başka bir bakteriye aktarabilir. Birçok plazmidin bakterilerde belirli antibiyotiklere dirençlik sağlayan ürünlerin yapımı için gerekli genetik bilgiyi taşıdığı ve bu hususiyeti başka türlere de aktardığı tesbit edilmiştir. Dünyanın birçok yerinde E. Coli türlerinde bu çeşit plazmidlere rastlanmıştır.