o devirde hangi millete mensup olduğun değil hangi dine ve mezhebe bağlı olduğun önemliydi. o yüzden adamın kendisi kürt veya türkse de etrafı özellikle araplar olmak üzere bissürü milletten adam kaynıyodu. bildiğim kadarıyla ana-babasından biri kürt diğeri türktü. cennetin krallığında sarazen diye geçer(age of gibi). devleti ve ordusu karışıktı kürtler türkler araplar... ama ooo bu türk bunu aliim bu kürt bunu şuraya koyiim diye bi mantık yok o zaman. müslüman mısın önemli olan o, çünkü bu bir cihat ordusu. siz zannediyo musunuz ki o zaman devlet adamları böyle türkçe kürtçe konuşuyolar her yerde. ey türk milleti diye nutuklar atıp milleti gaza getiriyolar.. müslüman devletlerde resmi işler arapça-farsça ile batıda ise latince ile görülürdü. halkın ne konuştuğunun çok önemi yok(beylikler ayrı onlar zaten halkın kendisi, bildiğin aşiretler) devlet-ordu başka milletten, halk başka milletten çok örnekler var. mesela gazneliler babürlüler kendileri türk ama halk hintli. tolunoğulları, memlukler türk ama halk arap. ismet inönü kürt diye türkiye kürdiye mi oldu 39-46da onun gibi düşünün