acıklı hayat hikayemi anlatıyorum beyler

babam bi karıyı gibmek için ben daha yeni doğmuşken annemle bana gibtiri çektiğinden beri anneannemlerde kalıyoruz babamı hayatımda hiç görmedim babasız büyüdüm ama anneannem bana hem annelik hem babalık yaptı küçüklüğümden beri beni besledi büyüttü diğer torunlarından daha çok ilgi gösterdi annem bana bakabilmek amacıyla yıllardir çalıştığı için anne sevgisindende ekgib kaldim ama dediğim gibi anneannem bana hem annelik hem babalık yaptı anneannem dedem dayim teyzem annem ben bir evde kaliyoruz normal bir günüm : sabah kalkip okula gitmek ve tenefuslerde siramda oturup kimseyr karişnadigim halde herkes tarafindan dalga geçilip dayak yemekle geçiyor öğretmenler bile dalga geçiyor daha sonra zorlu bir okul sonrasi eve geliyorum anneannem evde ne yemek varsa onu yapiyor evde tek çalişan annem olduğu için o kadarda iyi geçinemiyoruz hayatim boyunca heryerde dışlandım hiç arkadaşım olmadı ama kuzenim teyzem dayim bana hep dostluk yapıyorlar üzülüyorum beyler onlar da benimle pek ilgilenemiyorlar hepsinin işi gücü oluyor ama dayanmaya çalışıyorum durum böyle olunca derslerim iyi olmuyor kafamı veremiyorum derslere gunum video falan izleyerek oyun oynayarak geçiyor benim hikayem de böyle beyler amacım prim yapmak veya şuku alıp ünlü olmak değil derdimi anlayabilecek birileri beni anlayabilecek birilerini bulmak beni az da olsa sevindirir şimdiden okuduğunuz için teşekkür ederim