bir seferde anlatiyorum olayi beyler öyle part part anlatmayi sevmem ben.

neyse bundan 5 sene önce yaptigim meslekle ilgili 2 yillik özel egitime yollandim. haftanin 2günü okula gitmemiz gerekiyordu.
o zamanlar 20 yasindayim iste.

kisa keseyim hemen siniftan bir kiza agib oldum ben.
kiz 17 yasinda ama sevgilisi var fakat hapishanedeydi iste. ben bunu bilmiyordum tabi. aradan 2-3 ay gecti sinifta benim bu kiza agib oldugumu bilmeyen kalmamisti ama ben tabi giblemiyordum bu durumu.
bir gün iste sagolsun siniftaki kizlar ayarlamisti kizla bas basa kalabilmem icin. biz bas basa kalinca konustum ben bununla anlattim durumu buda anlatti sevgilisi oldugunu vs. ondan sonra genelde pek konusmadik ta ki egitimin son 2 ayina kadar.

ben o esnada hatun yapip ayrilmistim, yaptigim hatunda bizimle ayni siniftaydi. neyse ben duydum ki bu evlilik teklifi almis + kabul bile etmis.

bu son zamanlar sürekli yanima gelmeye basladi okulda, tabi birazda o ayrildigim kiza muallaklik yapmak istemisti galiba cünkü ona gicikti okulun basindan beri. neyse genelde havadan sudan konusuyorduk, ondan sonra bulundugum ortamlarda karsima cikmaya basladi. yalniz bunlar rastlantiydi gercekten beyler.

ama yinede sürekli benle ilgilenmeye calisiyordu.
cani gibilinca gelir bana anlatirdi sadece veya benim bi problemim oldugu zaman halletmek icin elinden geleni yapiyordu.
hatta benimle ilgilendigi süre bu sevgilisine cevap yazmadigi icin dayak yemis. bunu sonradan ögrendim tabi

1 ay böyle devam etti iste neyse bir gün okul sonunda konusuyoruz yine.
kiz bana aslinda onunla evlenmek istemedigini söyledi aralarinda ki problemleri anlatti falan. serefsiz kiza dayak atip duruyormus en ufak kavgalarinda ve eger kiz ayrilirsa ailesine zarar vermekle tehdit ediyormus. ve bunlari taaa iliskinin basindan beri yapiyormus zütveren

sonucta her ne kadar evlenmek istemesede gitti evlendi bu.

simdi allah var 5 yildir habire aklima geliyor acaba napiyor diye falan filan. facebookta aratiyorum bulamiyorum vs. gecen hafta duydum ki bosanmislar bunlar ve bana 10 km öteye tasinmis, daha dogrusu annesinin evine dönmüs.

dünde alisverise gittim iste bi baktim karsimda o var. soka girdim bi, en son 2012de görmüstüm kizi. tam yanina gidecektim kizin bi ses duydum anne diye. bizimkinin bir kiz cocugu olmus 1,5- 2yasinda galiba. bunu görünce yanina gitmedim artik.

eve vardim öglen 4-5 civari aldigim esyalari dolabima koyarken birden telefon caldi.
actim telefonu kimin oldugunu tahmin edebiliyorsunuzdur.
o ismini söyleyince bi durakladim konusamadim fazla.
" insan gelirde bi selam verir" dedi bu. bende tabi salaga yatiyorum dedim kocan belki yanindadir simdi gelipte aranizda problem olsun istemedim falan dedim. oda anlatti yine bosandigini vs. ama cocugundan bahsetmedi nedense. hatta dedim bosver bosandigin iyi olmus erkenden cocuk yapmadan diye cevap vermeden hemen "neyse iste pazartesi istersen gel eski siniftakilerle toplaniyoruz falan" dedi. dedim söz vermeyeyim ama gelmeye calisirim dedim kapattim telefonu.

simdi napsam beyler bilemedim. bu kizin birak yanina gitmeyi uzaktan görünce bile icim bi acayip oluyor sanki o esnada onun disinda kimse yokmus gibi geliyor gözlerime.
ve olurda ben bu kizla bulusmalara baslasam yine iyice depresir benim duygular fakat ortada bi sürü sorun var.
kiz sonucta evlenmis bosanmis üstelik cocugu var. benimkiler gibsen izin vermez, ki ben bile kaldiramam sanki bunu. hadi evlenip bosanmasi tamam diyebiliyorumda baskasinin cocuguna bakmak ne bileyim yapamam gibi geliyor.
ama iste bi yandanda sevdigim kiz var napiyim bilmiyorum.

hayat cok taktan be