En arka sırada oturuyodum gözümde problem vardı iyi göremediğim için arada gözümü çekerek tahtayı okumaya çalışıyodum sessiz sakin çekingen bir öğrenciydim göz problemimi babama uzun zamandır söylemedim masraf olmasın diye arkadaşlardan bakarak yazıyodum defterime.

bir gün gittik aldım gözlüğümü o zamanlar pek fiyaka gözlükler yoktu yok kemik bilmem ne ertesi gün okula gittim beni tanıyanlar biraz değişik bakıyodu ne var amk ben mi istedim bardak altı kadar gözlüğü..?

bir kişi hariç gerçek dostumdu o mustafa herkesin vardır muhakkak böyle bir kankası...

O hiç yadırgamadı beni neysem oydum çünkü...

neyse konumuza dönelim ön sırada oturan kızlar bana bakıp gülüyodu.(kendimi acındırmıyorum lütfen okuyun sonunu)

bir gün bir bilgi yarışması vardı hoca katılmak isteyenleri seçti 3 kişi lazımdı 2 si belli sınıfın zeki kızı ve oğlanı digerini siz belirleyin dedi hoca

benle alay eden kızlar bana geldi(fark edememiştim o zaman) banagenel kültürün çok iyi senin katılmanı istiyoruz dediler bi anda samimi oldular ben de olur dedim kimseye hayır diyemiyordum

bi an arkamı döndüm gülüyolardı benden hoşlandıklarını sanmıştım oysa onlar 5 para etmez kaltaklarmış meğer benle alay ediyolarmış

bugün 4 sene geçti benim aklıma geldi ve dalga geçtiklerini yeni anladım...
meğer ne safmışım dedim kendime.

daha ne kadar kandırılacağız şu yalan dünyada? nedir bu ego, bencillik,sanki eşsizmiş gibi olmak ?

çok temizdim beyler çok ben de kirlendim niye temiz kalamıyoruz...