...

O korkak, utangaç, zavallı çocuğu bir kaç gün içerisinde öldürmeye başlamıştım içimde..

Dayak yiyeceğim kavgalara gidiyordum. Reddedecek kızlara yeşilleniyordum.. Bir kaç haftada bambaşka biri olmuştum. Artık kızlarla konuşabiliyordum. Arkadaş ortamlarında dışlanan çocuk modundan çıkmış, sözü dinlenen saygı duyulan birine dönüşmüştüm..

Neslihan'dan sonra vücudumda bir organım eksilmişti sanki, değişimimse protez gibiydi. Ölmemiştim. Eskisi kadar iyi değildim ama idare ediyordum işte..

...