Artık Neslihan benimdi. Onu kazanmıştım ve yeni bir amacım olması gerektiğini anladım..

Onu elimde tutmalıydım. Kazanmak için bir çok prensibimden taviz verdiğim kadını kaybetmek aptallık olurdu..

Sakınan göze çöp batar derler ya beyler.. Üzerine titriyordum. Sürekli alttan alıyordum. Bana aşık olmadığını biliyordum. Ama olması gerekiyordu.

Böyle düşüncelerle 1 haftayı doldurduk. 8. gün ailemle tatile gittim. Sesini duyabiliyordum ama görememek canımı acıtıyordu. Zamanı mıydı tatilin? Nereden çıkmıştı şimdi bu?

..