Aksam annemle konusmak istedigimi soyledim, yemek yemistik. Tasinalim buradan dedim. Eger gitmezsek ezgiyle basim derde giricekti, gidersem de melegi birakmis olacaktim. Gitmezsem yine melek olanlari ogrenip beni birakacakti, Zorlu dusunce firtinalari icinde en dogrusunun gitmek olduguna karar verdim. Annem sebebini sordu. yapamadigimi bu sehrin bana zorluklar gosterdigini soyledim. Anlamamasi gayet normaldi.ben degil miydim kucuklugumden beri bu kenti seviyorum her seye inat diyen. Tamam dedi annem, mantikli bir sebep buldugunda gideriz.Ona basimdan gecenleri anlatamazdim. Birseyler yapmam gerekiyordu. Aklimi kullanmaya calisiyordum ama olmuyordu. Beynim sinir stres krizi geciriyordu. Annemle tekrar konusmak istedim."ya bu sehirden gideriz,ya da babamin yanina giderim." Durgunlasti sesi solugu kesildi, basini onay anlaminda salladi. Tasiniyorduk.300kilometre uzaktaki baska bir sahil kentine.. Sinavaysa sehrimde giricektim.Son kez git gel yapma firsatim olacakti. Kimselere soylemeden bir gecede sehirden ayrildik ve telefonumu cope attim. Yeni bir hayat basliyordu kacmistim..