Yaşadığım acılar bambaşka bir boyuta taşınıyordu yavaştan..

Artık jiletle kesiyordum sol kolumu. Acıyor muydu? Hayır. 16'lı yaşlarını ağır geçirenler bilir.. gerçekten acıtmıyor..

Çakmak gazı çekmeye başlamıştım, arada bir tiner. Maddelere kayıyordu ulan hayatım. Sonu ne olacaktı? Nasıl toparlayacaktım? Sırada ne vardı? Hangi günahla dolduracaktım ciğerlerimi? En önemlisi de.. O bunları hak ediyor muydu? Yaşadıklarıma değecek bir kadın mıydı? - Evet.

Evet yanıt verebildiğim sayılı sorudan biriydi bu. Ama ne olursa olsun toparlanmam gerekiyordu. Ama nasıl? Bilmiyordum. Karanlığın dibinde sigaramın ateşiyle çıkış yolu arıyordum.

...