O yaz sadece ezgiyle bulusmak icin disari ciktim. Evet gibim git gide büyüyor icimdeki sevişme istegi orman yangini gibi vucudumun her hucresine yayiliyordu. ezgiyi kullanamazdim. hatta yiyismeleri bile yarida kesmeye basladik. onun beni bosaltmasini istemiyordum. otuzbirler tatmin olmama yardimci oluyordu.ama düşüyordum da.alkol pek bi cekici gelmeye baslamisti. saraplari biralari peşi sira yuvarliyorduk. arada bir sigara iciyodum tam bagimli degildim. yazin sonuna dogru ezgi aradi telefonla, bulusalim dedi. endiselendim.bilerek ilk takilmaya basladigimiz parki secmisti, seziyordum bunu. ayrilalim dedi birden.son bir bucuk yilimi beraber gecirdigim kiz simdi ayrilalim diyordu. neler oldugunu anlamaya calistim. sorduklarimi cevapsiz birakti. gidiyorum dediginde kolundan tutup kendime cevirdim. neden diye sordum.bir neden soylese gitmesine izin vericektim ofkem daha da artmadan. başka birisi var dedi. kalmistim oylece. arkadaslarimin basina gelen simdi bana da olmustu.o baska birisini oldurmek, canli canli gömmek veya iskence yapmak istedim anlik olarak. tamam dedim. hayat senin hayatin..
Ezgi gitmisti ve yagmur baslamisti. gozlerim doldu.e250mden birkac sarki actim.cok uzuluyor, titriyordum hayat bana ilk feyklerinden birini atmişti. faul yapmisti aslinda ama tanri oyuna devam demisti.