Bir ay kadar konuştuk Neslihan'la. Ramazan ayıydı, her akşam 11 gibi konuşmaya başlar gece 4e kadar konuşurduk, sonra kapatır sahur yemeğini yer sabah 6'ya kadar yine konuşurduk 1 saatlik uykuyla okula giderdik.

Bir ay boyunca böyle devam etti! Ben seviyordum. Bu uykusuzluk bile beni mutlu ediyordu. Sonuçta Neslihan'la konuşuyordum ulan. Peki ya o? O neden katlanıyordu bu uykusuzluklara?

Tanrı Al! Az çektin biraz daha çek dercesine yeni yeni sorular gönderiyordu bana.

Neslihan'da beni seviyor olabilir miydi?
Açılmanın vakti gelmiş miydi?
Kızlarla konuşmasını bile bilmeyen saf bir adama o kadar güzel bir kız aşık olabilir miydi?
Bu mümkün müydü? Hiç sanmıyorum. 16 yaşındayken de hiç ihtimal vermiyordum.

Peki ama neden? Neden konuşuyordu benimle?